Kraj Mieszka w opisie Ibrahima ibn Jakuba.

Ibrahim przedstawia kraj Mieszka, jako najrozleglejszy, obfitujący w żywność. Zostały nam przekazane także informacje na temat podatków pobieranych przez władcę. Wymierzano je i ściągano w odważnikach handlowych. Prawdopodobnie pobierano je przede wszystkim od kupców zagranicznych, przybywających w celach handlowych na obszar państwa Mieszka. Dowiadujemy się także, że szły one do kasy królewskiej i przeznaczane były na utrzymanie i wyekwipowanie regularnego wojska.[1]

Kraj Bolesława w opisie Ibrahima ibn Jakuba.

            Granic państwa czeskiego Ibrahim nie oznaczył dokładnie, nadmienił tylko, że sąsiadują z krainami Turków (tj. Węgrów), a rozmiary państwa określił w przybliżeniu w sposób następujący, „co się tyczy kraju Bolesława, to długość jego od miasta Pragi do miasta Krakowa wymaga podróży trzech tygodni.”[1]

 Republika Czeska (Obecne granice)

Kraj Nakona w opisie Ibrahima ibn Jakuba.

          Na samym początku swego przekazu o Słowianach Ibrahim ibn Jakub, co typowe dla geografii arabskiej do XI wieku, postrzegał Słowian, jako jedność etniczną i zaliczył ich do potomków Madaja, syna Jafeta. Wywodzenie współczesnych ludów od postaci patriarchów biblijnych typowe było nie tylko dla średniowiecznej historiografii europejskiej, ale również dla arabskiej, podobnie jak zaliczanie Słowian do Jafetydów.[1]

 Plemiona zachodniosłowiańskie w IX-X w.

Bułgaria w opisie Ibrahima ibn Jakuba.

Na wstępie rozdziału poświęconego Bułgarom oświadczył Ibrahim, że nie był w ich kraju, a wszelkie informacje ma od posłów bułgarskich przybyłych do Ottona. Za tym, że przeważająca część informacji pochodziła od samych Bułgarów, przemawia ich charakter. Przedstawiają oni swego władcę w bardzo korzystnym świetle. Jedyna wiadomość, która pochodzi z własnej obserwacji Ibrahima dotyczy sposobu ubierania się przez posłów. Przywdziewali się oni w obcisłe szaty, wyszywane ozdobnymi guzami.[1]

Bułgaria za panowania cara Piotra I

Ibrahim ibn Jakub i jego podróż.

            O Ibrahimie ibn Jakubie wiadomo niewiele i niemal wszystko to, co po nim pozostało pochodzi z zachowanych skrawków przekazu o jego wyprawie. Z nich właśnie można wyciągnąć wnioski, że podróżnik urodził się w rodzinie żydowskiej. Przyszedł na świat prawdopodobnie w Tortozie, nad rzeką Ebro, w islamskim wówczas mieście, położonym tuż przy granicy z chrześcijańską Katalonią. Z zawodu był najpewniej kupcem, na co wskazują liczne odniesienia do handlu w tekstach pozostałych po jego podróży. Należy przypuszczać, że był osobą dobrze wykształconą, na co wskazuje nie tylko znajomość geografii, ale i bystrość jego obserwacji oraz zdolność ich do kojarzenia.[1]

 Zamek w Tortosie