Słowianie
połabscy to ludy zachodniosłowiańskie zamieszkujące na zachód od rzeki Odry, od
Morza Bałtyckiego na północy po góry i wzniesienia środkowo niemieckie na
południu. Nazwy „połabski”, „Połabie”, pochodzą od nazwy wielkiej rzeki Łaby
(Elbe), która wraz ze swoim lewobrzeżnym dopływem Salą (Sale) stanowiły w
pewnych okresach orientacyjną granicę zasięgu osadnictwa słowiańskiego.[1]
